Jeśli nie łowienie ryb, to może wyprawa do lasu na grzyby wiosną? Niektórzy nie mogą się doczekać oficjalnego rozpoczęcia sezonu, więc z koszykiem wyruszają już na przełomie kwietnia i maja. Czy można wtedy znaleźć cokolwiek wartego zainteresowania? Z pewnością nie wrócisz do domu z pustymi rękami, jeśli uważnie będziesz się rozglądać.
Niestety, ryzyko przeniesienia trujących grzybów rośnie. Wiosną nie ma dużego wyboru, a niewprawne oko może pomylić gatunek jadalny, z tym niejadalnym. W tym artykule znajdziesz informacje na temat wiosennych gatunków grzybów, oraz kilka porad, jak nie dać się zmylić!
Wiosenne grzybobranie. Co można znaleźć w lasach?
Wybierając się na wiosenny spacer do lasu, wiele osób nie spodziewa się nawet zobaczyć grzybów. Okazuje się, że już na początku marca można natknąć się na niezwykłe okazy! Czy warto rozpoczynać sezon tak wcześnie? Wyprawa na grzyby może zaowocować nie tylko pięknymi okazami, ale i korzystnie wpłynąć na zdrowie. Spacer i świeże powietrze dobrze zrobi każdemu z nas!
Wiosenne zbiory grzybów nie są jednak takie proste. W lasach rosną przeważnie trujące okazy, których należy unikać, ponieważ kontakt z nimi może spowodować spore problemy ze zdrowiem, a nawet śmierć! Dodatkowo, uważaj czy nie zbierasz przypadkiem grzyba umieszczonego na Czerwonej liście grzybów. Niektóre gatunki objęte są ochroną i nie wolno ich ruszać! Szczegóły na temat listy znajdziecie pod tym linkiem.
Jakie zatem grzyby można zbierać z czystym sumieniem? Jeżeli możesz, warto rozpocząć wyprawę od odwiedzenia łęgów. To tam mogą czekać na Ciebie wyśmienite grzyby jadalne, czyli czarki szkarłatne. Ich piękna, wyrazista barwa sprawia, że stosunkowo łatwo jest je wypatrzeć. Rozglądaj się za nimi w sąsiedztwie obumarłych drzew, w szczególności olszy, a także czarnego bzu.
Kolejnym pysznym grzybem, na którego natknąć się można w lasach na wiosnę jest twardnica bulwiasta. Szukaj jej w kłączkach zawilca gajowego. Jest mała, więc bacznie się za nią rozglądaj!
Przed wybraniem się do lasu na poszukiwanie zdobyczy, warto zaopatrzyć się w atlas grzybów i zapoznać się z oficjalną lista Ministerstwa Zdrowia RP. Znajdują się na niej takie gatunki, jak:
- boczniak ostrygowaty – Pleurotus ostreatus (Jacq.) P. Kumm.;
- borowik szlachetny (prawdziwek wszystkie odmiany) – Boletus edulis Bull.;
- czubajka kania – Macrolepiota procera (Scop.) Singer;
- gąska zielonka (zielona) – Tricholoma equestre (L.) P. Kumm.;
- kolczak obłączasty – Hydnum repandum L.;
- koźlarz babka (wszystkie odmiany) – Leccinum scabrum (Bull.) Gray;
- koźlarz czerwony (wszystkie odmiany) – Leccinum rufum (Schaeff.) Kreisel;
- koźlarz grabowy – Leccinum pseudoscabrum (Kallenb.) Šutara;
- lejkowiec dęty – Craterellus cornucopioides (L.) Pers.;
- lejkówka wonna – Clitocybe odora (Bull.) P. Kumm.;
- łuskwiak nameko – Pholiota nameko (T. Itô) S. Ito et S. Imai;
- maślak pstry – Suillus variegatus (Sw.) Kuntze;
- maślak sitarz – Suillus bovinus (Pers.) Roussel;
- maślak ziarnisty – Suillus granulatus (L.) Roussel;
- maślak zwyczajny – Suillus luteus (L.) Roussel;
- maślak żółty – Suillus grevillei (Klotzsch) Singer;
- mleczaj późnojesienny (jodłowy) – Lactarius salmonicolor R. Heim et Leclair;
- mleczaj rydz – Lactarius deliciosus (L.) Gray;
- mleczaj smaczny – Lactarius volemus (Fr.) Fr.;
- mleczaj świerkowy – Lactarius deterrimus Gröger;
- opieńka miodowa – Armillaria mellea (Vahl) P. Kumm.;
- piaskowiec kasztanowaty – Gyroporus castaneus (Bull.) Quél.;
- piaskowiec modrzak – Gyroporus cyanescens (Bull.) Quél.;
- pieczarka dwuzarodnikowa (ogrodowa) – Agaricus bisporus (J.E. Lange) Imbach
- pieczarka lśniąca – Agaricus silvaticus Schaeff
- pieczarka ogrodowa – Agaricus hortensis Pers
- pieczarka polna – Agaricus campestris L.
- pieczarka miejska (szlachetna) – Agaricus bitorquis (Quél.) Sacc.
- pieczarka zaroślowa – Agaricus silvicola (Vittad.) Peck
- pieprznik jadalny (kurka) – Cantharellus cibarius Fr.;
- płachetka kołpakowata – Rozites caperatus (Pers.) P. Karst.;
- pochwiak wielkopochwowy (pochwiasty) – Volvariella volvacea (Bull.) Singer;
- podgrzybek brunatny – Xerocomus badius (Fr.) Kühner;
- podgrzybek zajączek – Xerocomus subtomentosus (L.) Quél.;
- podgrzybek złotawy – Xerocomus chrysenteron (Bull.) Quél.;
- smardz jadalny – Morchella esculenta (L.) Pers.
- smardz stożkowaty – Morchella conica Pers
- trufla czarnozarodnikowa – Tuber melanosporum Vittad.;
- trufla letnia – Tuber aestivum (Wulfen) Spreng.;
- trufla zimowa – Tuber brumale Vittad.;
- trzęsak morszczynowaty – Tremella fuciformis Berk.;
- twardziak (Shii-take) – Lentinus edodes (Berk.) Singer;
- ucho bzowe – Hirneola auricula-judae (Bull.) Berk.;
- uszak gęstowłosy (grzyby mun) – Auricularia polytricha (Mont.) Sacc
Jadalne grzyby wiosenne. Jak nie pomylić ich z trującymi gatunkami?
Niestety, bez znajomości grzybów, wycieczka do lasu może zakończyć się poważnymi problemami zdrowotnymi. Jeżeli nie masz pewności, że grzyb który znalazłeś jest jadalny, lepiej zostaw go w lesie. Jeszcze kilkanaście lat temu, piestrzenicę kasztanowatą można było zjeść. Oczywiście, po obróbce termicznej, bo sądzono, że to dzięki niej gatunek przestaje być trujący dla człowieka. Babie ucho, bo można się spotkać z taką nazwą, w dzisiejszych czasach jest omijana przez grzybiarzy. Oczywiście, znajdą się i tacy, którzy kilka razy ugotują piestrzenicę kasztanowatą, a potem dodadzą do jakiejś potrawy. Jednak ze względu na częste przypadki zatrucia, lepiej sobie odpuścić.
Zwróć uwagę na wygląd baniego ucha. Jest ono podobne do całkowicie jadalnej i niezwykle pysznej smardzy. Warto jednak zaznaczyć, że te ostatnie znajdują się pod ochroną. Jeśli jednak wyrosną u Ciebie w ogródku, nic nie stoi na przeszkodzie do małego, podwórkowego grzybobrania!
